Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje osobie, która po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolna do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Jest to zatem kolejne, po zasiłku chorobowym, świadczenie wypłacane przez ZUS w razie choroby ubezpieczonego.
Świadczenie rehabilitacyjne daje możliwość kontynuowania leczenia w sytuacji, gdy okres zasiłku chorobowego jest zbyt krótki do odzyskania pełnej zdolności do pracy. Okres zasiłkowy trwa bowiem 182 dni (albo 270 dni – gdy niezdolność była spowodowana gruźlicą lub przypada na okres ciąży) i w przypadku niektórych schorzeń może nie być wystarczający do odzyskania pełni zdrowia. W okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego ubezpieczony powinien odzyskać zdolność do pracy, tak by następnie móc wrócić do aktywności zawodowej.
Dla kogo świadczenie rehabilitacyjne?
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje w sytuacji, gdy ubezpieczony:
- wyczerpał okres zasiłku chorobowego;
- jest nadal niezdolny do pracy;
- dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.
O stanie zdrowia ubezpieczonego, o rokowaniach na odzyskanie zdrowia oraz o okresie niezbędnym do przywrócenia zdolności do pracy orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Jeżeli zatem jest szansa na powrót do zdrowia i odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy, to po wykorzystaniu zasiłku chorobowego przyznawane jest świadczenie rehabilitacyjne. W jego trakcie osoba powinna wyzdrowieć, a następnie powrócić do pracy.
Przykładowo: Pan Piotr na skutek wypadku komunikacyjnego doznał rozległych zlamań. Po zakończeniu zasiłku chorobowego nadal źle się czuł i miał problemy z chodzeniem. Lekarz orzecznik uznał, że Pan Piotr porzebuje jeszcze pół roku na powrót do zdrowia. Orzekł zatem o zasadności przyznania świadczenia rehabilitacyjnego na okres 6 miesięcy.
Może się także zdarzyć sytuacja, że osoba po wyczerpaniu okresu zasiłkowego nadal nie odzyskała zdolności do pracy, ale nie rokuje odzyskania tejże sprawności w drodze leczenia lub rehabilitacji. W takiej sytuacji świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje, zasadne jest natomiast przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy.
Przykładowo: Pani Anna poważnie zachorowała. Wykorzystała przysługujący jej zasiłek chorobowy a następnie złożyła wniosek o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego. Lekarz orzecznik orzekł, że stan zdrowia Pani Anny jest na tyle poważny, że nie ma szans na odzyskanie przez nią zdolności do pracy. Brak rokowań na odzyskanie zdolności do pracy wyklucza zatem mozliwość przyznania świadczenia rehabilitacyjnego.
Świadczenie rehabilitacyjne jest także świadczeniem przejściowym pomiędzy zasiłkiem chorobowym a rentą z tytułu niezdolności do pracy. Jeżeli bowiem po wyczerpaniu zasiłku chorobowego a następnie świadczenia rehabilitacyjnego osoba pozostaje nadal niezdolna do pracy, przyznawana jest renta z tytułu niezdolności do pracy.
Jak długo wypłacane jest świadczenie rehabilitacyjne?
Świadczenie rehabilitacyjne wypłacane jest przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy. Przynawane jest w okresach miesięcznych od 1 miesiąca do maksymalnie 12 miesięcy z tytułu tej samej niezdolności do pracy. Nie musi być przyznane jednorazowo, może zostać przyznane np. na okres 3 miesięcy a następnie przedłużane – maksymalnie jednak do 12 miesięcy.
Na zakończenie trzeba także wskazać sytuacje, w których mimo spełnienia wszystkich warunków, świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje. Dzieje się tak w sytuacji gdy ubezpieczony posiada: uprawnienie do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub urlopu dla poratowania zdrowia, udzielonego na podstawie odrębnych przepisów (np. nauczycielom).
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }